Ο Μάο, το ταλέντο του στο να σκορπίζει το θάνατο το είχε βέβαια πριν ανέβει στην ανώτατη βαθμίδα της ιεραρχίας. Δρώντας σαν απλός ληστής της υπαίθρου αρχικά, υποστήριζε ότι κυνηγούσε τους «πλούσιους κτηματίες», όμως στην πραγματικότητα λήστευε ακόμα και νοικοκυριά που είχαν μερικές κότες… Οι ληστείες αυτές συχνά συνοδεύονταν από εκτελέσεις και βασανιστήρια:
«Ο Μάο είχε καθιερώσει τις δημόσιες εκτελέσεις … Έδειξε ιδιαίτερη αδυναμία στον αργό θάνατο … ένα μεγάλο ποσοστό του λαού αναγκαζόταν να τις παρακολουθεί. Συγκέντρωνε τα πλήθη, τους απαγόρευε να φεύγουν και τους υποχρέωνε να βλέπουν ανθρώπους να θανατώνονται μ’ αυτόν τον αιματηρό και μαρτυρικό τρόπο. Οι κραυγές των θυμάτων γέμιζαν με τρόμο όσους τις άκουγαν […] Ο Μάο και ο στρατός του ζούσαν από τις λεηλασίες που διέπρατταν … Είχαν δώσει ένα μεγαλοπρεπές όνομα στις επιδρομές τους … ‘’Η συντριβή των τυράννων-κτηματιών’’. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν συνηθισμένες, τυφλές ληστείες … Το ‘’πλούσιος’’ … ήταν σχετικό και μπορεί να περιελάμβανε μια οικογένεια που είχε περίπου είκοσι πέντε λίτρα λάδι μαγειρέματος ή μερικές κότες. Η ‘’συντριβή’’ περιελάμβανε την απλή κλοπή, την απαγωγή και τη δολοφονία … Για να εξασφαλίσει την εύνοια των στρατευμάτων, ο Μάο ίδρυσε ‘’στρατιωτικές επιτροπές’’, στις οποίες οι στρατιώτες θα συζητούσαν τι θα έκαναν με τις εισπράξεις από τις λεηλασίες».
Το κτήνος αυτό, για να πορευθεί στην ηγεσία του αθεϊστικού καθεστώτος, φρόντισε πρώτα όπως ο Λένιν ή ο Στάλιν να εξοντώσει κάθε διαφωνούντα:
«Κατάρτισε έναν κατάλογο με τα ονόματα των εχθρών του … ‘’Εκμηδενίστε τους όλους’’, διέταξε, ‘’σφάξτε τους μαζικά σε όλες τις κομητείες και σε όλες τις περιφέρειες. Όποια περιοχή δεν λάβει μέρος στις συλλήψεις και τις σφαγές … να τους πιάσετε και να τους ‘’φροντίσετε’’ (σιουν-μπαν, που υποδηλώνει βασανισμό ή και εκτέλεση) … Ο Λι … συνέλαβε τους άντρες που υπήρχαν στον κατάλογο του Μάο και τους υπέβαλε σε ολονύχτια βασανιστήρια … συμπεριφέρθηκε ιδιαίτερα βάναυσα στις συζύγους των ηγετών … οι γυναίκες αναγκάζονταν να γδυθούν και στη συνέχεια ‘’το σώμα τους, ειδικά ο κόλπος, καιγόταν με αναμμένα φιτίλια, ενώ τα στήθη τους κόβονταν με μικρά μαχαίρια’’… Όλοι ζούσαν με τον τρόμο … αρκούσε δύο άνθρωποι να μιλούν μεταξύ τους για να θεωρηθούν ύποπτοι αντιμπολσεβικισμού … Φρικτά βασανιστήρια διεξάγονταν καθημερινά».
Σίγουρα χρειάζεται γερό στομάχι για να διαβάσει κανείς την ιστορία του αθεϊσμού. Και θυμόμαστε όλοι το περίσσιο θράσος με το οποίο ο Κώστας Γαβράς στην υπόθεση με τον Παρθενώνα, διαλαλούσε ότι ήταν άθεος γιατί -λέει- πλέον δεν πίστευε στον Θεό, αλλά «πίστευε στους… ανθρώπους»! Φαίνεται ότι η ιστορία της φρίκης του αθεϊσμού, στον κ. Γαβρά μοιάζει με ανθρωπισμός… Αλλά θυμόμαστε επίσης και την απάθεια ενός φερέφωνου του μαοϊκού σφαγείου, του Θέμου Κορνάρου, που αποκρύπτοντας όλα αυτά τα φρικιαστικά εγκλήματα, τόλμησε να στραφεί κατά του Αγίου όρους και να γράψει:
«[Στο] ‘’Άγιον Όρος’’ … οι ‘’αγιορείτες’’ το μόνο που κάνουν είναι να ‘’επιδίδονται … στα λαθρεμπόρια, στη παραλυσία, στις δολοφονίες’’!
Μπορεί φυσιολογικός άνθρωπος να διανοηθεί ότι το έγραψε αυτό ένας άθεος που επισκέφτηκε την Κίνα του Μάο;! Και όχι μόνο εξύβριζε το Άγιο Όρος, αλλά τόλμησε να γράψει χωρίς ντροπή, απευθυνόμενος στους μακελλάρηδες του Μάο:
«Έσφιξα το χέρι του [κινέζου] συνομιλητή μου πολύ συγκινημένος … στοργή που δείχνετε ακόμη και για έναν εχθρό»!!!
Άκου στοργή προς τον εχθρό! Στο μαοϊκό σφαγείο! Ας δούμε λοιπόν μερικά ενδεικτικά γεγονότα που δείχνουν τη «στοργή» της αθεϊστικής ιδεολογίας του Μάο και του Κορνάρου:
«Μερικοί βασανιστές έχωναν μια καυτή σιδερένια βέργα στον πρωκτό των θυμάτων τους … ο βασανιστής περνούσε ένα σύρμα στο πέος του θύματος μέχρι το αυτί του και μετά το χτυπούσε σαν χορδή … Σε όλες τις κομητείες υπήρχαν περιπτώσεις ανθρώπων που τους έσκιζαν το στομάχι και τους ξερίζωναν την καρδιά … Συνολικά, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν … Τα στελέχη επέβαλλαν φρικτές τιμωρίες: έθαβαν ζωντανά τα θύματα, τα στραγγάλιζαν με σχοινί, ή τους έκοβαν τη μύτη. Σε κάποιο χωριό, τέσσερα τρομοκρατημένα παιδιά παρ” ολίγον να θαφτούν ζωντανά, επειδή είχαν κλέψει λίγα τρόφιμα … Σ” άλλο ένα χωριό, τα στελέχη έκοψαν τέσσερα δάχτυλα του χεριού ενός παιδιού, το οποίο είχε προσπαθήσει να κλέψει ένα μικρό κομμάτι μιας άγουρης καλλιέργειας. Σ” ένα τρίτο, τα στελέχη πέρασαν σύρματα μέσα από τα αυτιά δύο παιδιών που είχαν προσπαθήσει να κλέψουν τρόφιμα και τα κρέμασαν σε έναν τοίχο»!
Το χειρότερο όμως είναι, ότι το κείμενο του Κορνάρου με τίτλο «Οι Άγιοι χωρίς μάσκα», άθλιο λιβελλογράφημα που έφτιαξε αυτός ο πωρωμένος θαυμαστής των λουτρών αίματος του Μάο, αναρτήθηκε από ανθρώπους στο διαδίκτυο για να χρησιμοποιηθούν τα υβρεολόγια του ενάντια στο Άγιο Όρος ως… «αποδείξεις» της «κακίας» των Αγιορειτών!
Χιλιάδες συγγράμματα για το Άγιο Όρος δεν τα έλαβαν υπόψη, όμως δέχτηκαν ως «αξιόπιστο» έναν άνθρωπο που ταξίδεψε στην Κίνα για υπηρετήσει τα συμφέροντα ενός σφαγέα, αποκρύπτοντας εκτελέσεις, βασανιστήρια, αποκεφαλισμούς, διαμελισμούς και τόσα άλλα φρικιαστικά εγκλήματα του Μάο! Ο οποίος, εκτός όλων των άλλων, ήταν και ανώμαλος παιδεραστής αφού, «παρενοχλούσε σεξουαλικά μικρά κορίτσια» [26] και «για τις ιδιωτικές του στιγμές, δεν επιθυμούσε διάσημες ηθοποιούς και τραγουδίστριες, αλλά άπειρες χωριατοπούλες, στο 1/3 της ηλικίας του» .
Και σα να μην έφταναν όλ’ αυτά, ξεκοκάλιζε και την περιουσία του λαού, αφού"ένας μόνο εκατομμυριούχος δημιουργήθηκε στην Κίνα του Μάο, και αυτός ήταν ίδιος ο Μάο"!
Και εκτός από τα χιλιάδες εγκλήματα εκκαθαρίσεων που διέπραξε το αθεϊστικό καθεστώς του Μάο, υπήρξε και ένα ακόμα, το μεγαλύτερο όλων, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε τριάντα έως σαράντα εκατομμύρια δυστυχισμένους, αφού για να εκβιομηχανίσει την Κίνα και να εκτελέσει το εντελώς ανόητο, πρόχειρο, και τελικά αποτυχημένο σχέδιό με τίτλο «Μεγάλο άλμα προς τα εμπρός», καταδίκασε σε θάνατο από πείνα εκατομμύρια κινέζους:
«Κατά τη διάρκεια του λιμού, ορισμένοι στράφηκαν στην ανθρωποφαγία … Οι άνθρωποι είχαν τρελαθεί από την πείνα … Σχεδόν 38 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από υποσιτισμό ή από εξοντωτική εργασία … Ο λιμός δεν ήταν μόνον ο μεγαλύτερος του εικοστού αιώνα, αλλά και ο μεγαλύτερος όλης της καταγεγραμμένης ανθρώπινης ιστορίας … Το πένθος απαγορεύτηκε … εφόσον ο Μάο είπε ότι ο θάνατος αποτελούσε αιτία για εορτασμό. Ο Μάο πίστευε ότι οι μαζικοί θάνατοι είχαν και μερικά πλεονεκτήματα. Τον Δεκέμβριο του 1958 είπε στα ανώτατα κομματικά στελέχη: «Ο θάνατος επιφέρει όφελος. Τα πτώματα λιπαίνουν τη γη.» Για αυτό το λόγο διέταξε τους αγρότες να φυτέψουν καλλιέργειες πάνω στους τάφους, διαταγή που προκάλεσε μεγάλη οδύνη … Όταν βρισκόταν στη Μόσχα το 1957, είπε: ‘’Είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε 300 εκατομμύρια Κινέζους για τη νίκη της παγκόσμιας επανάστασης’’».
Θυμίζουμε ότι το βιβλίο-ύμνος του Μάο, που έγραψε ο Θέμος Κορνάρος με τίτλο «Η γη της ανάστασης (Κίνα)», εκδόθηκε τον Μάρτιο του 1959…
Επίσης, προσέξτε πώς περιέγραψε όλη αυτή την θανατηφόρα κατάσταση ο Θέμος Κορνάρος όταν επισκέφτηκε την Κίνα:
«Συνεργεία επιβλέπουνε την τροφή του Κινέζου στη χαρούμενη κοινή τραπεζαρία της κοινότητας […] ο κανονισμός έγινε αυστηρός, σωστός νόμος του κράτους: ‘’θα τρώτε όσο θέλετε. θα παίρνετε όσο ύφασμα χρειάζεστε. έχουμε πια! όχι οικονομία, παιδιά, σ” αυτά […] για πρώτη φορά στη ζωή του κινέζου αγρότη μένουνε οι βραδινές ώρες για συγκέντρωση της οικογένειας πλάι στο ζεστό τζάκι, να παίξει, ν” αστειευτεί, να διαβάσει, να πει παραμύθια»!!!
Σίγουρα, η αθλιότητα της προπαγάνδας του ανθρώπου αυτού, μοιάζει με βαρέλι χωρίς πάτο…
Αφού λοιπόν και ο Μάο πήρε σειρά μετά τον Λένιν και τον Στάλιν και ταριχεύτηκε για να τον χαίρεται ο πλανήτης, για άλλη μια φορά, «βοήθειά μας», και ας ελπίσουμε να αντέξει το στομάχι μας έναν ακόμα εκπρόσωπο της ιδεολογίας του αθεϊσμού…