ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΓΙΑΤΙ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ», 17/6/18, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 

Α΄ μέρος 

Οι παραβιάσεις του ελληνικού Συντάγματος και των ελληνικών νόμων 

Στις 7 Δεκεμβρίου 2018 θα συζητηθεί στην ολομέλεια του Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Επικρατείας η αίτηση των Παμμακεδονικών Ενώσεων περί: αναστολής της «Συμφωνίας των Πρεσπών», (17/6/18,) και των συμπροσβαλλόμενων πράξεων, των επιστολών του Υπουργού Εξωτερικών προς ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Θέλω εξαρχής να τονίσω ότι η 7/12/2018 είναι μια ημερομηνία ορόσημο για παράλληλη παράσταση και προσφυγή στο ΣτΕ οποιουδήποτε Μακεδονικού Δήμου-πόλεως, Μακεδονικού φορέα, συλλόγου ή και Μακεδόνα ως άτομο, που έχουν οποιοδήποτε! έννομο συμφέρον, )εθνικό ή και απλό εμπορικό) να προσφύγουν στο ΣτΕ παράλληλα με την προσφυγή των Παμμακεδονικών οργανώσεων κατά της δουλόφρονος και προδοτικής «Συμφωνίας των Πρεσπών». 

Αυτό αποτελεί μια δεύτερη ευκαιρία για κάθε Μακεδόνα πατριώτη ο οποίος με την κατάλληλη νομική και συνταγματολγική υποστήριξη μπορεί να ζητήσει την δικαίωσή του στο δικαστήριο του ΣτΕ. 

Όσα θα παραθέσω είναι μόνο ένα ταπεινό ερέθισμα για τους νομικούς και συνταγματολόγους Έλληνες πατριώτες. Ως μη νομικός εύχομαι να οικοδομήσουν και να αξιοποιήσουν τις ιδέες μου, οι οποίες κατατίθενται με βαθύτατο αίσθημα αγωνιάς για την επαπειλούμενη καταστροφή της ιδιαίτερης πατρίδος μου της Μακεδονίας, της γενέτειράς μου, διαίωνια ελληνικής Θεσσαλονίκης, αλλά και της απειλούμενης, κυρίως από εσωτερικούς εχθρούς, πατρίδος μου, της Ελλάδος.

Η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών», 17/6/18, είναι παράτυπη, παράνομη και δόλια και αποτελεί το επιστέγασμα μιας νομικής απάτης με συμμετοχή διεθνών παραγόντων. Αυτή την στιγμή δεν ισχύει, διότι, όπως η ίδια προβλέπει δεν έχει ακόμη καταστεί ενεργός ούτε κυρωθεί. Είναι δε εντόνως αμφίβολο αν ποτέ κυρωθεί στον ΟΗΕ, ώστε να αποκτήσει διεθνή ισχύ και εφαρμογή για λόγους οι οποίοι ξεπερνούν το παρόν κείμενο.

Η εν λόγω «Συμφωνία» παραβιάζει τη Διεθνή νομολογία και τη Σύμβαση της Βιέννης, και είναι αποτέλεσμα παράνομων διεθνών πιέσεων και εκβιασμών προς την Ελλάδα.

Έτσι, είναι ουσία άκυρη. Ειδικότερα, στο εσωτερικό της χώρας μας, είναι αποτέλεσμα μιας λυσσώδους πολιτικής βυσσοδομίας βασιζόμενης σε νομικίστικα επιχειρήματα τα οποία παίζουν με τη νομιμοφανή τυπολογία των νόμων και του Συντάγματος, αλλά αγνοούν την ουσία.

Και ως γνωστόν οι δικαστές δεν κρίνουν μόνο το τυπικό γράμμα του νόμου –αλλιώς δεν θα υπήρχε δικαστική κρίση–, αλλά και την ουσία των πραγμάτων, δηλαδή την εθνική καταστροφή της χώρας και του κράτους μας, την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς και συνέχειας των Ελλήνων, καθώς και των οικονομικών τους συμφερόντων.

Η «Συμφωνία των Πρεσπών» εκτός από την εκχώρηση απαράγραπτων ελληνικών εθνικών δικαιωμάτων με την παράδοση του αποκλειστικά ελληνικού ονόματος «Μακεδονία», και αντίστοιχη εθνότητα και γλώσσα στους Σλαβοαλβανούς υπηκόους ενός ξένου κράτους, επιφυλάσσει βαρύτατες δουλείες σε βάρος της χώρας μας.

Αυτές είναι: η εκχώρησης λιμένων και ΑΟΖ (Άρθρο 13), οδών μεταφοράς προϊόντων, η υποχρέωση της Ελλάδος να κατασκευάσει τεράστια δομικά έργα ενέργειας, η υποχρέωση για μεταφορά υψηλής τεχνογνωσίας προς την FYROM, (Άρθρο 14), αλλά και η παραχώρηση ελληνικών εμπορικών δικαιωμάτων και σημάτων σε προϊόντα από χάλυβα και σωληνουργικά μέχρι τρόφιμα των οποίων η δήθεν διασφάλιση θα υλοποιηθεί μετά από 5 χρόνια!!!.

Έτσι, η «Συμφωνία» αυτή καθίσταται άμεση απειλή για τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος, τον ελληνικό λαό, αλλά και την κρατική υπόσταση της χώρας μας.

Ειδικότερα: στοιχεία της ακυρότητας με βάση το ελληνικό Σύνταγμα και τους νόμους

1. Η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών» παραβιάζει το ελληνικό Σύνταγμα, και ειδικά την θεμελιώδη αρχή της λαϊκής κυριαρχίας: Άρθρο 1, παρ 2 και 3.

Το πολίτευμά μας είναι προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, και όλες οι εξουσίες οφείλουν να πηγάζουν από τον λαό και να υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους, όπως σε αυτό ορίζεται.

Έτσι, η κυβερνητική πολιτική οφείλει να είναι έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας κάθε στιγμή. Όμως, ως προς την εν λόγω «Συμφωνία», ο ελληνικός λαός είναι αντίθετος σε ποσοστά τα οποία ξεπερνούν και το 84% στη Μακεδονία και τουλάχιστον 74% στην υπόλοιπη Ελλάδα.

2. Η Ελλάδα δεν κυβερνάται με καθεστώς Πρωθυπουργικής δικτατορίας, ενός κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο στις τελευταίες εκλογές έλαβε το απολύτως μειοψηφικό ποσοστό 19,3% σε αριθμό ψηφισάντων επί του συνολικού αριθμού των Ελλήνων που έχουν δικαίωμα ψήφου.

 Ούτε είναι δυνατόν αυτό το πραξικοπηματικά αποκτημένο δικτατορικό δικαίωμα του Πρωθυπουργού να μεταβιβάζεται στον υπουργό των Εξωτερικών προκειμένου να παραδώσει ελληνικά εθνικά δικαιώματα και εδάφη σε ξένο κράτος.

3. Η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών» προτάσσει ήδη από τον τίτλο της τα εξής: «Τελική συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, 817 (1993) ΚΑΙ 845 (1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, και την εδραίωση στρατηγικής εταιρικής σχέσης.».

Είναι αυταπόδεικτο από τον εν λόγω τίτλο, ότι ο καταληκτικός στόχος της «Συμφωνίας» ΔΕΝ είναι μόνο η δήθεν επίλυση του ονοματολογικού της FYROM σε βάρος της Ελλάδος, αλλά και αυτό που προτάσσεται εμφαντικά, δηλαδή: η «εδραίωση στρατηγικής εταιρικής σχέσης».

Και αυτή η σχέση ως είναι γνωστόν νοείται με την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. Έτσι, για αυτήν την «στρατηγική εταιρική σχέση» η Ελλάδα καλείται, όπως γράφει το ίδιο το κείμενο αυτής της δουλόφρονος για τη χώρα μας «Συμφωνίας», να δεσμευτεί με όρους δουλείας οι οποίοι θα αναφερθούν λεπτομερώς πιο κάτω.

4. Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τις οποίες επικαλείται η εν λόγω «Συμφωνία» είναι εκλεκτικιστικά δόλια επιλεγμένες και αποκλειστικά σε βάρος της Ελλάδος, καθώς παραβλέπουν ή αποσιωπούν άλλες αποφάσεις διεθνείς και ελληνικές οι οποίες για την Ελλάδα είναι ευνοϊκές, σημαντικές, και αντιθέτως καταδικαστικές για την FYROM.

Στην εν λόγω Συμφωνία αποκρύπτονται και εξαιρούνται θεμελιώδη γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας του ζητήματος ονομασίας της FYROM τα οποία είναι διεθνώς γνωστά. Κι αυτά είναι:

4.1. Την απόφαση-δέσμευση με 3 όρους τους οποίους έθεσε η ΕΟΚ, (συμβούλιο υπουργών εξωτερικών), στις 16/12/1991, η οποία ως σήμερα δεν έχει αλλάξει με άλλη απόφαση του ιδίου ή αναλόγου οργάνου, σύμφωνα με την οποία, ζητήθηκε από καθένα εκ των κρατών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, να δεσμευτούν εκτός των άλλων ότι: «δεν θα διεξάγει εχθρική προπαγάνδα συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης της ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές διεκδικήσεις.»

Επ’ αυτού είναι πασίγνωστη η σχετική τοποθέτηση του τότε Προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν και άλλων Ευρωπαίων αρχηγών.

4.2. Οι αποφάσεις-δεσμεύσεις, όπως αυτές χαράχτηκαν στις ιστορικές συσκέψεις των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών με τον τότε πρόεδρο Δημοκρατίας, στις 18/2/1992 και στις 13/4/1992 κατά τις οποίες σε κοινή τους απόφαση δεν δέχονταν να παραδοθεί στους Σκοπιανούς το όνομα «Μακεδονία ή τα παράγωγά του» και σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Αυτή ήταν και η μόνη πραγματική εθνική γραμμή της Ελλάδος και έκτοτε δεν υπήρξε καμία άλλη σύσκεψη, σύνοδος, ή απόφαση σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, ούτε στην βουλή των Ελλήνων που να αλλάζει αυτή τη γραμμή.

5. Η παραπειστικά ελλιπής, λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών» είναι δόλια, και βλαπτική για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, καθώς αντιβαίνει τις αρχές και τους σκοπούς του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι του 1975, των σχετικών Πράξεων του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη («ΟΑΣΕ») και τις αξίες και αρχές του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι οποίες καθοδηγούνται από το πνεύμα και τις αρχές της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και της αξιοπρέπειας.

 Όλα αυτά έχουν ακυρωθεί-καταργηθεί με την εν λόγω «Συμφωνία» για την μεγίστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού η οποία εναντιώνεται σε αυτήν.

6. Βάσει του ελληνικού Συντάγματος, Άρθρα 34, 35 και ειδικά στο Άρθρο 36 ρητώς προβλέπεται ότι οι διεθνείς συμφωνίες υπογράφονται από τον Πρόεδρο της ελληνικής Δημοκρατίας, και φυσικά η υπογραφή του Έλληνα ΥΠΕΞ δεν είναι τελεσιδίκως δεσμευτική. Ειδικά δε η υπογραφή του Προέδρου της ελληνικής Δημοκρατίας τίθεται μόνο: «Όταν τo συμφέρoν και η ασφάλεια τoυ Kράτoυς τo επιτρέπoυν».

 Είναι καταφανές, ότι αυτή η «Συμφωνία» δεν είναι επιθυμητή από την μεγίστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, γιατί δεν υπηρετείται ούτε το Συμφέρον ούτε η Ασφάλεια της Ελλάδος, και αντιθέτως με αυτήν τίθεται σε άμεσο κίνδυνο διαμελισμού η ελληνική επικράτεια, καθώς εκχωρεί ελληνικά εθνικά δικαιώματα σε ξένη χώρα.

7. Η FYROM δεν αναφέρεται στην εν λόγω συμφωνία με το όνομά της, και με το οποίο είναι αναγνωρισμένη ως υποκείμενο του δημοσίου διεθνούς δικαίου, αλλά με την διατύπωση «Δεύτερο μέρος» και με τη δόλια παραπομπή στις εκλεκτικιστικά, όπως προαναφέρθηκε, αποφάσεις του ΟΗΕ με τις οποίες αναγνωρίσθηκε ως υποκείμενο του δημοσίου διεθνούς δικαίου με την «προσωρινή» ονομασία της.

7.1. Η απάλειψη του ονόματος της FYROM και η αναφορά σε αυτήν αποκλειστικά και μόνο με τον όρο: «Δεύτερο μέρος» χρήζει νομικής έρευνας, ως προς εάν αυτό συνάδει με τα διεθνώς ισχύοντα σε ανάλογες συμφωνίες, καθώς όλα τα κράτη που συνάπτουν διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες αναφέρονται ρητώς με το επίσημο κρατικό τους όνομα. Σημειώνεται, ότι η Ελλάδα αναφέρεται με το όνομά της.

8. Στην από 17-6-2018 διοικητική πράξη υπογραφής, της λεγομένης «Συμφωνίας των Πρεσπών», από τον Έλληνα ΥΠΕΞ σαν «Τελική Συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817(1993) και 845(1993), αναφέρεται και η λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.

Αυτό όμως είναι παράνομο, δόλιο και καταχρηστικό. Γιατί η «Ενδιάμεση Συμφωνία» καταπατήθηκε και ακυρώθηκε στην πράξη από την FYROM, επί κυβερνήσεως Γκρουέφσκι.

Όταν αυτή προέβη σε κατάφορη κλοπή της εθνικής κληρονομιάς της μίας και μόνης ελληνικής Μακεδονίας με την ανέγερση μνημείων και αγαλμάτων του Μ. Αλεξάνδρου, του Φιλίππου, και χρήση συμβόλων, μεταξύ των οποίων και το αστέρι της Βεργίνας, καθώς και με την χρησιμοποίηση τοπωνυμίων και ονομάτων αμιγώς ελληνικών, σαν δήθεν ιστορικά πρόσωπα και ονόματα της FYROM.

Η καταπάτηση της «Ενδιάμεσης Συμφωνίας» του 1995 από την FYROM την τερμάτισε, καθώς αυτή προσεβλήθη σε όλα της τα 40 σημεία, αποδεικνύοντας έτσι την κακοπιστία της FYROM, τα κίνητρα και τους σκοπούς της.

Άρα, η «Ενδιάμεση Συμφωνία» ήταν ήδη ανενεργός και άκυρη και δεν μπορεί να αναφέρεται ως βάση συνέχειας στη λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών», τις 17-6-2018.

Σημειώνεται, ότι η «Ενδιάμεση Συμφωνία» ουδέποτε κυρώθηκε από την ελληνική βουλή και σε συνάρτηση με την απόλυτη καταπάτησή της από την FYROM, όπως προαναφέρθηκε, θέτει σε δοκιμασία ουσιαστικής ακυρότητας τη σχετική νομολογία περί «Συμφωνιών απλοποιημένης μορφής», κ.λπ., περί μιας «Συμφωνίας» που πρωτοκολλήθηκε μεν στον ΟΗΕ, χωρίς να κυρωθεί από την Ελλάδα, καταπατήθηκε δε από την FYROM!

9. Η λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών» καταπατήθηκε την ίδια ημέρα της υπογραφής της, (17/6/18) αφού βάσει των όσων εμπεριέχει η ίδια στο Άρθρο 3, προβλέπεται πως: «Κανένα από τα Μέρη δεν θα εκφράσει ή υποστηρίξει οιεσδήποτε διεκδικήσεις για οιοδήποτε τμήμα της επικράτειας του άλλου Μέρους ή διεκδικήσεις για αλλαγή στο υφιστάμενο κοινό τους σύνορο.»

Και στο Άρθρο 6, απαγορεύονται: «εχθρικές δραστηριότητες, ενέργειες ή προπαγάνδα από κρατικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες αμέσως ή εμμέσως ελεγχόμενες από το κράτος και για την πρόληψη δραστηριοτήτων που πιθανόν να υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό εναντίον του άλλου Μέρους».

 Όμως αυτά ήδη συμβαίνουν, γιατί ο πρωθυπουργός της FYROM, κ. Ζόραν Ζάεφ, αμέσως μετά την υπογραφή προέβη σε διεκδικήσεις και προπαγάνδα, καθώς αναφέρεται συνεχώς στην χώρα του με τη λέξη «Μακεδονία», μιλά για «Μακεδονικό Στρατό», «Μακεδονική γλώσσα», «Μακεδονική εθνότητα», κ.λπ., χωρίς το υποχρεωτικό επίθετο «Βόρεια», «Βόρειος», κ.ο.κ.

Σημειώνεται, ότι ο στρατός της FYROM ήδη χρησιμοποιεί μόνο τη λέξη «Μακεδονία» στις στολές των ανδρών του. Αυτά όλα σημαίνουν καταπάτηση και ακύρωση εξαρχής της δουλόφρονας για την Ελλάδα «Συμφωνίας των Πρεσπών», αφού η FYROM διεκδικεί άμεσα την ενσωμάτωση σε αυτήν κάθε έννοια και υπόσταση της μοναδικής Μακεδονίας των Ελλήνων, ως περιοχή της Βορείου Ελλάδος, η οποία φέρει και το μοναδικό αρχαιοελληνικό όνομα.

10. Σύμφωνα με την Προσφυγή στο ΣτΕ των δεκατεσσάρων (14) Παμμακεδονικών οργανώσεων της Ελλάδος και του Εξωτερικού (μεταφέρω εδώ μερικά επιχειρήματα) η υπογραφή συμφωνίας εκ μέρους του ΥΠΕΞ Ελλάδος κ. Κοτζιά αποτελεί προσβαλλόμενη πράξη καθώς είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.

Αυτό προκύπτει από το διεθνώς αποδεκτό: argumentum a maiore ad minus. Δηλαδή, αν είναι δυνατόν το μείζον, να προσβληθεί δικαστικώς, όπως το προεδρικό διάταγμα που θα κυρώσει και επικυρώσει μια διεθνή συμφωνία, είναι δυνατόν και το έλασσον να προσβληθεί, το οποίο είναι η υπογραφή ενός ΥΠΕΞ σε μία «Συμφωνία».

Αυτό σημαίνει ακόμη ότι και μετά την υπογραφή της εν λόγω «Συμφωνίας» είναι δυνατόν αυτή να καταγγελθεί και εκ των υστέρων εκ μέρους της Ελλάδος και σε οποιοδήποτε χρόνο, αφού ως διμερής «Συμφωνία» δεν παράγει μόνιμα και διαιώνια αποτελέσματα, βάσει των όσων ισχύουν τόσο στο ελληνικό όσο και στο διεθνές δίκαιο.

Στα προαναφερθέντα συμφωνεί και η νομολογία του Δικαστηρίου της Επικρατείας της Ελλάδος ήδη από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του.

Τότε, είχαν προσβληθεί δικαστικώς οι πράξεις που αφορούσαν την Συνθήκη της Άγκυρας με την οποία στο πλαίσιο της αποκαταστάσεως των ελληνοτουρκικών σχέσεων είχε η Ελλάδα παραιτηθεί ουσιαστικά από τις αποζημιώσεις που δικαιούνταν οι πρόσφυγες.

Σε συνδυασμό με τα ανωτέρω το Δικαστήριο της Επικρατείας της Ελλάδος έχει αρνηθεί το χαρακτήρα κυβερνητικής πράξεως σε μείζονας σημασίας πολιτικές αποφάσεις οικονομικής πολιτικής (ΣτΕ 1129-1155/2016 Ολομέλεια, ΣτΕ 237-239/2015 και 425/2015 Ολομέλεια, 1116-1117/2014 Ολομέλεια), ανατρέποντας σχετική παλιότερη νομολογία.

Σημειώνεται, ότι οι πράξεις του σημερινού ΥΠΕΞ δια της εν λόγω «Συμφωνίας» έχουν επίπτωση σε συνταγματικώς προστατευόμενα ατομικά δικαιώματα και σε πολιτικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.

Βάσει αποφάσεων του ελληνικού Δικαστηρίου του ΣτΕ υπάρχει δεδικασμένο, καθώς το εν λόγω δικαστήριο έχει θέσει σε σχετιζόμενη απόφασή του δύο περιορισμούς σε σχέση με την αναγνώριση μιας πράξεως ως κυβερνητικής: ο πρώτος είναι το αυτονόητον, ότι υφίσταται, πρώτον, τήρηση των συνταγματικών διατάξεων και ο δεύτερος, η δυνατότητα ανορθώσεως των οικονομικών συνεπειών που αντανακλαστικά προκύπτουν εκ της χαρακτηριζόμενης ως κυβερνητικής πράξεως.

Και οι δύο αυτές προϋποθέσεις δεν ισχύουν στη προκείμενη περίπτωση και αυτό διότι δεν τίθεται μεν θέμα διαχείρισης της πολιτικής εξουσίας, αλλά εν προκειμένω τίθενται σοβαρά ζητήματα προστασίας της ίδιας της κρατικής υποστάσεως και του δημοσίου συμφέροντος στην πλέον στενή έννοια του.

 Ενώ, για την οικονομία της Μακεδονίας η ζημία θα είναι τόσο μεγάλη που θα είναι αδύνατον να αποζημιωθεί. Πόσο μάλλον όταν διαφαίνεται η δόλια μεθόδευση η «Συμφωνία» αυτή να μην κυρωθεί με νόμο, αλλά πιθανώς ούτε και με διάταγμα, παρά να θεωρηθεί ως «συμφωνία απλοποιημένης μορφής»–όπως συνέβη και με την «Ενδιάμεση Συμφωνία».

Έτσι, η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών» θίγει τον πυρήνα του δημοσίου συμφέροντος. Το καταφανές πρόβλημα είναι η παραχώρηση για χρήση του ονόματος της Μακεδονίας, το οποίο ισοδυναμεί ουσιαστικά με απαλλοτρίωση του επιθέτου «μακεδονικός» και των παραγώγων του.

Αυτό, τελικά, συνεπάγεται και την παραχώρηση ελληνικών εδαφών μέσω της σταδιακής εκχώρησης εκλογικών δικαιωμάτων σε Σλαβοαλβανούς, οι οποίοι στο πλαίσιο της ΕΕ θα μπορούν να μεταναστεύουν στην Ελλάδα και, όπως ήδη γίνεται με άλλο τρόπο στη Θράκη, να εγείρουν κάποια στιγμή δικαιώματα απόσχισης της Μακεδονίας είτε μέσω δημοτικών παρατάξεων είτε με την δημιουργία αποσχιστικού κόμματος μιας δήθεν «Αλύτρωτης μεγάλης Μακεδονίας».

11. Για να είναι σύννομος κάθε διεθνής συμφωνία της Ελλάδος, διμερής ή πολυμερής θα πρέπει να τηρείται η συνταγματικά προδιαγεγραμμένη διαδικασία. Το Σύνταγμα, μέσω του άρθρου 103, απαιτεί οι διοικητικές αποφάσεις να διεκπεραιώνονται από μονίμους δημοσίους υπαλλήλους.

 Εν προκειμένω, είναι γνωστό ότι πλην ενός υπαλλήλου του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων (που συνέταξε μη όντας νομικός το αρχικό σχέδιο) δεν υπήρξε ενεργή συμμετοχή των υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου ή της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας οι οποίοι τελικώς πληροφορήθηκαν το περιεχόμενο της λεγομένης «Συμφωνίας των Πρεσπών» από τα ΜΜΕ.

Η όλη διαδικασία έγινε εντός του Γραφείου Υπουργού και από αναρμόδια όργανα και από εξωϋπηρεσιακούς παράγοντες άνευ εμπειρίας στην διατύπωση διεθνών κειμένων!

Όμως, αυτό αποτελεί κατάφορη παραβίαση των αναφερομένων στο άρθρο 5 και 16 του Ν. 3566/2007 (ΦΕΚ Α΄ 117) με τον οποίο κυρώθηκε ο Οργανισμός του Υπουργείου Εξωτερικών. Γι’ αυτό και υπάρχουν τόσο πολλές και σοβαρότατες παραλείψεις οι οποίες δεν διασφαλίζουν την ελληνική πλευρά.

Έτσι, π.χ., δεν προβλέπεται ότι σε περίπτωση που η «Συμφωνία» δεν κυρωθεί τελικά, κανένα δικαίωμα δεν προκύπτει από αυτήν στο πλαίσιο άλλης μελλοντικής διαπραγμάτευσης.

Δηλαδή, παραλείπεται δολίως και σκοπίμως και δεν αναφέρεται ρητώς, όπως έπρεπε, το διεθνώς νόμιμο: «Status quo ante», ήτοι «Επαναφορά στο προηγούμενο της Συμφωνίας καθεστώς πραγμάτων».

Καθεστώς κατά το οποίο η FYROM παραμένει FYROM και έτσι συνεχίζει να «απολαμβάνει» την δήθεν ισχυρή αναγνώρισή της από 140 χώρες του πλανήτη πλην της Ελλάδος, την μόνη χώρα η οποία μπορεί να την νομιμοποιήσει διεθνώς.

12. Ως προς ύψιστο το διακύβευμα της εθνικής καταστροφής της Ελλάδος δεν επαρκεί το νομικίστικο δικαίωμα του Έλληνα ΥΠΕΞ να μη πάρει έγκριση ούτε από το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ούτε από την Βουλή (όπως θα έπρεπε), αλλά να ενεργήσει μόνος του.

Έτσι, υπέγραψε μια διεθνή συνθήκη, αντίθετα στην πάνδημη λαϊκή βούληση, θέλοντας να προκαταλάβει με δόλιο τρόπο τις σχετικές ενέργειες υπογραφής του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η παρουσία του Πρωθυπουργού στις Πρέσπες δίνει μεν πολιτική κάλυψη όχι όμως και νομική προκειμένου, επαναλαμβάνω, για υψίστης σημασίας εθνικό θέμα υπόστασης της Ελλάδος και του λαού της.

Το νομικίστικό επί της «Δεδηλωμένης» είναι ότι στην ουσία και στην πράξη! δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία επί του συγκεκριμένου θέματος, καθώς ο κυβερνητικός εταίρος, ΑΝΕΛ, απαραίτητος για την ύπαρξη της κυβέρνησης, δηλώνει επισήμως την αντίθεσή του στην παραχώρηση του ονόματος της «Μακεδονίας» και, ότι, θα ρίξει την κυβέρνηση όταν θα έρθει το θέμα στη βουλή.

Τέτοια δικτατορική πολιτική η Ελλάδα δεν έχει γνωρίζει ποτέ στην ιστορία της. Κι αυτό είναι ένα ύψιστο ζήτημα που πρέπει να το λάβουν υπόψη τους οι Έλληνες δικαστές του ΣτΕ.

13. Η λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών» παραβιάζει το άρθρο 27 του Συντάγματος περί: «απαγόρευσης αλλαγής των ορίων της επικράτειας», καθώς είναι καταφανές ότι δεν επιτρέπεται ούτε η αλλαγή γεωγραφικών όρων και η απαλλοτρίωση εδαφών εντός της ελληνικής επικράτειας τα οποία ανάγονται σε αρχαίους χρόνους.

Εδώ κρύβεται δόλια και ύπουλα και το ζήτημα σιωπηρής μεταβολής όρων σε σειρά διεθνών συμφωνιών, όπως το ελληνοσερβικό Πρωτόκολλο των Αθηνών της 5-5-1913, η ελληνοσερβική Συμφωνία της 1-6-1913, το Οριοθετικό Πρακτικό της 21-7-1913 και η Συνθήκη Βουκουρεστίου της 28-7-1913 (ΓενΚωδικ σελ. 152), στις οποίες γίνεται καθορισμός των συνόρων και ορίζεται ως Μακεδονία μόνο τα παραχωρούμενα στην Ελλάδα εδάφη.

14. Παραβιάζεται ακόμη και το άρθρο 108 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς η «Συμφωνία» αποκόπτει τόσο τους γηγενείς Έλληνες όσο και τον απόδημο ελληνισμό από ουσιώδη στοιχεία της ιστορίας, του πολιτισμού και της ταυτότητάς τους, καθώς άσχετοι με αυτά Σλαβοαλβανοί θα τα διεκδικούν όλα στο μέλλον και σε μελλοντικές γενεές. Κι αυτό σημαίνει ουσιώδη και ριζική αποκοπή των Ελλήνων από την πολιτιστική τους κληρονομιά.

15. Συνδυαστικά με το προαναφερθέν άρθρο 108 παρ. 1 παραβιάζονται και τα άρθρα 2 παρ. 1 και το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος, γιατί επέρχεται μείωση της αξίας, προσβολή της προσωπικότητας και σειράς ατομικών δικαιωμάτων των Ελλήνων μοναδικών Μακεδόνων λόγω της αφαιρέσεως ουσιώδους στοιχείου της πολιτιστικής τους ταυτότητας, δηλαδή της ίδιας της ονομασίας τους.

Έτσι, κατ’ επέκταση θίγεται και η οικονομική ελευθερία, αλλά και τα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων μοναδικών Μακεδόνων (άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ). Διότι επέρχεται βλάβη σε ήδη κατοχυρωμένα σήματα και εμπορικές επωνυμίες χωρίς να υπάρχει τελεσίδικη μέριμνα για την προστασία τους ταυτόχρονα με την κύρωση της εν λόγω «Συμφωνίας».

 Γιατί, αυτό παραπέμπεται στο ασαφές μέλλον και μετά παρέλευση 5ετίας, χωρίς να υπολογίζεται εντωμεταξύ η οικονομική ζημία των Ελλήνων, ούτε το τι θα γίνει μετά από αυτήν την 5ετία σε περίπτωση που τελικά δεν υπάρξει συμφωνία. Ωστόσο, η Ελλάδα θα έχει ήδη δώσει προκαταβολικά την συγκατάθεσή της για είσοδο της FYROM σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Κλείνοντας αυτό το «Α΄ Μέρος» σημειώνω πως στο «Β΄ Μέρος» ανάλογου κειμένου μου θα παραθέσω στοιχεία βάσει των οποίων η λεγομένη «Συμφωνίας των Πρεσπών» είναι άκυρη και παράνομη και σε διεθνές επίπεδο.

Όπως έχω γράψει κατ’ επανάληψη, ο Νέος Μακεδονικός Αγώνας, για να παραμείνει η Μακεδονία ελληνική, συνεχίζεται και θα συνεχιστεί με κάθε εξέλιξη, με κάθε μέσο και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Η Μακεδονία είναι μόνο Ελλάδα.

 Γιώργος Ρωμανός 

14 ψέματα για τη συμφωνία ξεπουλήματος της Μακεδονίας από τους Τσίπρα-Καμμένο-Παυλόπουλο

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης

Μέσα σε γέλια και αγκαλιές δύο πρωθυπουργών και των αμερικανοευρωπαίων αφεντικών τους, αλλά και με έναν οχετό ύβρεων, ψεμάτων και αφορισμών πεζοδρομιακής νοοτροπίας μέσα στο Κοινοβούλιο, η κυβέρνηση της Ηρώδου του Αττικού έβαλε την υπογραφή της στο δεύτερο στάδιο μιας εθνικής προδοσίας. Γιατί το να ωραιοποιείς το έγκλημα είναι έγκλημα.

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός του των Εξωτερικών, με τη σύμπραξη των σχολιαστών όλων σχεδόν των τηλεοπτικών καναλιών σε απ ευθείας μετάδοση, που πανηγύριζαν το μεγάλο γεγονός και αγνοούσαν εντελώς τους διαδηλωτές που δέρνονταν από τα ΜΑΤ την ίδια ώρα λίγο πιο κεί (!), έβαλαν την υπογραφή τους στη νομιμοποίηση και οικοδόμηση αυτού που ονειρεύονταν οι σλαβομακεδόνες εθνικιστές εδώ και 150 χρόνια:

Αναγνώρισαν ΜΙΑ μακεδονική ταυτότητα, αυτή των σλαβομακεδόνων και ΜΙΑ μακεδονική γλώσσα, αυτή των σλαβομακεδόνων. Επειδή, είτε η αμορφωσιά, είτε η δουλικότητα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, είτε η εμφυλιακή τους πίστη στον μακεδονισμό, για τον οποίο συμπολέμησαν τα ινδάλματά τους με τους σλαβομακεδόνες εθνικιστές από το 1943 μέχρι το 1949, δεν τους επέτρεψαν να δούν το προφανές:

Ότι οι σλαβομακεδόνες δεν θα ονομάζονται βορειομακεδόνες, όπως ώφειλαν να τους υποχρεώσουν οι κυβερνήτες της Ηρώδου του Αττικού. Θα ονομάζονται και θα καταγράφονται παντού στην υφήλιο όπως σήμερα: Μακεδόνες. Αλλά, από σήμερα, με την άδεια του επίσημου ελληνικού κράτους!

Κι εδώ αρχίζουν τα ψέματα της κυβέρνησης.

Ψέμα πρώτο: Λέει η κυβέρνηση: Έτσι κι αλλιώς μέχρι σήμερα οι σλαβομακεδόνες έμπαιναν στη χώρα με διαβατήρια που τους ωνόμαζαν Μακεδόνες.

Η αλήθεια. Όλες οι ελληνικές υπηρεσίες σφράγιζαν κάθε τι που ονομαζόταν μακεδονικό με τη σφραγίδα «άκυρο». Και με πάγια επίσημη εντολή δεν αναγνωριζόταν από το ελληνικό κράτος η υπηκοότητα Μακεδόνας, ούτε η ονομασία Μακεδονία στα διαβατήρια. Το κυριότερο: Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν αναγνώριζε μακεδονική ταυτότητα. Τώρα θα αναγνωρίζει επίσημα!

Ψέμα δεύτερο: Λέει η κυβέρνηση: Ο ΟΗΕ έχει αναγνωρίσει από το 1977 μακεδονική γλώσσα χωρίς την αντίρρηση της Ελλάδας.

Η αλήθεια: Δεν υπάρχει αναγνώριση αλλά καταγραφή των γλωσσών των Βαλκανίων. Από επιτροπές γλωσσολόγων και όχι εκπροσώπους κρατών. Με την επισήμανση ότι η καταγραμμένη μακεδονική είναι σλαβογενές και βουλγαρικό ιδίωμα. Και το επίσημο ελληνικό κράτος δεν αναγνώρισε ποτέ την μακεδονική αυτή καταγραφή. Κάθε δύο χρόνια, με ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών επαναλαμβάνει αυτή την άρνηση αναγνώρισης! Και επί υπουργίας Κοτζιά! Τώρα αναγνωρίζει επίσημα αυτά τα σλάβικα ως μακεδονικά.

Ψέμα τρίτο: Λέει η κυβέρνηση: Η συμφωνία λύνει το θέμα του αλυτρωτισμού των Σκοπίων.

Η αλήθεια: Οι μέχρι τώρα συμφωνίες (1995) πρόβλεπαν ρήτρες έναντι του αλυτρωτισμού των Σκοπίων. Γιατί από κει ξεκινάει το πρόβλημα. Με τη συμφωνία η κυβέρνηση αναγνωρίζει για πρώτη φορά ότι υπάρχει ελληνικός αλυτρωτισμός έναντι των Σκοπίων! Ότι δηλαδή το επίσημο ελληνικό κράτος και οι δομές του επιβουλεύονται την εδαφική ακεραιότητα των γειτόνων!

Η αλήθεια: Τα άρθρα του σκοπιανού συντάγματος και οι νόμοι, που έχουν αλυτρωτικές βλέψεις επί της Ελλάδας είναι πολλά. Τόσα, που θα χρειαστούν χρόνια στον νομοθέτη της γείτονας να τα αλλάξει. Και δεν θα αλλάξει παρά τα εξόφθαλμα ελάχιστα του συντάγματος.

Η αλήθεια: Από την άλλη, σύμφωνα με τα υπογραφέντα, οι σλαβομακεδόνες αποκτούν δικαιώματα για το πώς θα διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία τα ιστορικά γεγονότα, που αφορούν στα Βαλκάνια!

Ψέμα τέταρτο: Η συμφωνία αποδυναμώνει τους εθνικισμούς και προωθεί τη φιλία των λαών.

Η αλήθεια: Με δεδομένη τη διαφωνία του 70% των Ελλήνων και άγνωστου ποσοσού σλαβομακεδόνων, το μόνο που κάνει η συμφωνία είναι να πυροδοτεί τον εθνικισμό και να μετατρέπει ακόμα και μετριοπαθείς πολίτες σε ακραίους. Και τους ακραίους σε επικίνδυνους. Γιατί το ξεπούλημα ιστορίας, γλώσσας και εθνότητας αυτό κάνει.

Ψέμα πέμπτο: Λέει η κυβέρνηση: Η συμφωνία διαχωρίζει την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά των σλαβομακεδόνων από την αρχαία ελληνική.

Η αλήθεια: Η συμφωνία ξεχωρίζει ότι οι σλαβομακεδόνες έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Πράγμα που δεν διασφαλίζει τον αρχαίο μακεδονικό πολιτισμό! Δεδομένου ότι οι σκοπιανοί δεν θεωρούν ότι ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνες! Αλλά, ότι κατέκτησαν τους Έλληνες Θηβαίους, Αθηναίους και λοιπούς. Επομένως, θεωρούν τους αρχαίους Μακεδόνες κοινή κληρονομιά! Και μάλιστα κληρονομιά για εκμετάλλευση σε παγκόσμιο επίπεδο! Κι ας μην είχε υποψιαστεί ο Αλέξανδρος και ο Περδίκας ότι τα όριά τους ήταν στα σύνορα του Βαρδάρη!

Αυτό που ήθελε να αποτρέψει η πάγια ελληνική εξωτερική πολιτική σε επίπεδο ονόματος και σε επίπεδο πολιτισμού, το παρέδωσε στο κράτος των Σκοπίων αυτή η κυβέρνηση!

Ψέμα έκτο: Λέει η κυβέρνηση: Η συμφωνία διασφαλίζει τη διαφορά μεταξύ σκοπιανής και ελληνικής Μακεδονίας, με το «Βόρεια Μακεδονία».

Η αλήθεια: Κάθε πολίτης της γης γνωρίζει και θα γνωρίζει τη χώρα Μακεδονία, γιατί σαν κράτος επαναλαμβάνεται εκατοντάδες χιλιάδες φορές κάθε μέρα σε ποικίλες εκφράσεις της πολιτικής, γεωγραφικής, πολιτιστικής ή άλλης ζωής. Η ελληνική Μακεδονία, σαν επαρχία εσωτερική του κράτους Ελλάδα, ελάχιστα απαντάται κάθε μέρα. Και μάλιστα έξω από τη χώρα. Και καθένας που ακούει ή διαβάζει για κάθε τι ελληνικό που προέρχεται από τη Μακεδονία έχει τη βεβαιότητα ότι προέρχεται από το κράτος της Μακεδονίας. Και θα την έχει με ελληνική βούλα!

Η αλήθεια: Το Βόρεια Μακεδονία θα εμφανίζεται στα ταμπελάκια και στα σηματάκια σε παγκόσμιο επίπεδο. Και παντού θα γράφεται σκέτο Μακεδονία. Και όλοι οι λαοί θα την ονομάζουν Μακεδονία. Είναι εύκολο, βολικό, γρήγορο. Όπως και σήμερα. Μόνο που από τώρα αυτό θα γίνεται με την ελληνική αναγνώριση.

Η αλήθεια: κανείς από την ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να κυνηγάει από το πρωί μέχρι το βράδυ για να διαμαρτυρηθεί και να απαιτήσει διόρθωση στα χιλιάδες κανάλια και στους δεκάδες ανά τον κόσμο κάθε μέρα, που θα σπηκάρουν τη Βόρεια Μακεδονία ως σκέτο Μακεδονία.

Η αλήθεια: Ο κόσμος θα ξέρει ότι υπάρχει ένα κράτος Μακεδονία. Και το 70% της Μακεδονίας που είναι η ελληνική θα υποστεί τις συνέπειας του δεύτερου και καταϊδρωμένου φτωχού συγγενή. «Μπα! Υπάρχει και στην Ελλάδα Μακεδονία;»

Ψέμα έβδομο: Λέει η κυβέρνηση: Η συμφωνία θα ευνοήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις και θα οδηγήσει στην ανάπτυξη την ελληνική Μακεδονία.

Η αλήθεια: Η συμφωνία θα πλήξει περισσότερες από 3.400 ελληνικές μακεδονικές επιχειρήσεις, που παράγουν ή εμπορεύονται αυτή τη στιγμή προϊόντα με ονομασίες «μακεδονικό». Οι οποίες θα υποχρεωθούν όχι μόνο να αποκτήσουν έναν αθέμιτο ανταγωνιστή, αλλά θα υποχρεωθούν σε αλλαγές ονομάτων και σε νέες δυσμενέστερες συνθήκες εξαγωγών. Ένα μπερδεμένο κουβάρι.

Η αλήθεια: Η συμφωνία προβλέπει ότι όλο αυτό το τεράστιο και μείζον θέμα θα λυθεί από… ανεξάρτητες επιτροπές ομιχλώδους σύνθεσης και χρονικού ορίζοντα! Χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις στον αέρα από μια συμφωνία του ποδαριου!

Ψέμα όγδοο: Λέει η κυβέρνηση: Κανείς δεν μας πίεσε να προχωρήσουμε στη συμφωνία.

Η αλήθεια. Από την αλληλογραφία των αμερικανών, του Νίμιτς και των γερμανων με τις πρεσβείες τους γίνεται ολοφάνερο ότι εδώ και καιρό και οι δύο πίεζαν την ελληνική κυβέρνηση για λύση. Θέλοντας εναγωνίως να προλάβουν τη διάρκεια ζωής της. Μη και χάσουν τους πρόθυμους να υπογράφουν τα πάντα!

Η αλήθεια: Σύμφωνα με γερμανικές δημοσιογραφικές πληροφορίες, που είδαν το φως της δημοσιότητας, το δέλεαρ της Γερμανίας στους εδώ πρόθυμους ήταν μέτρα για το χρέος, που θε ευνοούσαν την κυβερνητική προπαγάνδα στους Έλληνες πολίτες.

Ψέμα ένατο: Λέει η κυβέρνηση: Δεν μπορούμε να υποχρεώσουμε τους γείτονες να αλλάξουν όνομα εθνότητας γιατί έχουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμου.

Η αλήθεια: Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού είναι μια καραμέλα που πιπιλάει η ελληνική νεοαριστερά του ΣΥΡΙΖΑ ως άλλοθι για να μην προσδιορίζεται σε τίποτε και να δηλώνει ό,τι θέλει την ώρα που τη βολεύει για ό,τιδήποτε! Η ευελιξία του χάους! Από τη συλλογιστική λείπει το πιο σημαντικό: Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού το έχει κανείς όταν δεν βλάπτει μ’ αυτό τα συμφέροντα ή τον προσδιορισμό κάποιου άλλου.

Η αλήθεια: Δεν μας είπε η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ τι γίνεται όταν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των σλαβομακεδόνων ως σκέτων Μακεδόνων βλάπτει το δικαίωμα των Ελλήνων να προσδιορίζονται ως Μακεδόνες! Και τι έχει προβλέψει γι αυτό στη συμφωνία. Η αλήθεια: Τίποτε δεν έχει προβλέψει! Γιατί νοιάζεται για τους σκοπιανούς περισσότερο από όσο για τους Έλληνες.

Ψέμα δέκατο: Λέει η κυβέρνηση: Η ολοκλήρωση της συμφωνίας εξαρτάται από την εκπλήρωση των όρων από τη σκοπιανή πλευρά και από την έγκρισή της από την ελληνική Βουλή.

Η αλήθεια: Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και η πρόσκληση συμμετοχής στο ΝΑΤΟ θα προχωρήσουν χωρίς να ερωτηθεί η ελληνική Βουλή. Η οποία θα κληθεί να επικυρώσει εκ των υστέρων όσα θα έχουν ήδη δρομολογηθεί.

Ψέμα ενδέκατο: Λέει η κυβέρνηση: Η συμφωνία βάζει τα θεμέλια για μια παρατεταμένη ειρήνη στα Βαλκάνια.

Η αλήθεια: Η συμφωνία εξασφαλίζει ότι οποιαδήποτε σκοπιανή κυβέρνηση- ακόμα και αυτή- μπορεί πλέον να εγείρει νομικά ζητήματα αναγνώρισης ιδιοκτησιών εδαφών, όπως οι Τσάμηδες. Μπορεί να διεκδικήσει στο μέλλον ΜΙΑ ενιαία Μακεδονία, στα χνάρια των τουρκοκύπριων, που δεν ήταν παρά το 18%. Μπορεί να διεκδικήσει απαιτήσεις και αντιρρήσεις επί ο,τιδήποτε αφορά στην ελληνική Μακεδονία. Δεδομένου ότι η συμφωνία δεν προβλέπει πουθενά ότι διασφαλίζει πως η ελληνική Μακεδονία θα λέγεται Μακεδονία και δεν θα υποχρεωθεί σε Νότια Μακεδονία για να μην … ανταγωνίζεται τους γείτονες.

Η αλήθεια: Η συμφωνία, με την αναγνώριση Μακεδόνων και μακεδονικής γλώσσας, χωρίς να διασφαλίζει τα συμφέροντα της ελληνικής Μακεδονίας ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στα Βαλκάνια.

Η αλήθεια: Η επικυριαρχία των Γερμανών στη Βαλκανική- όνειρο 2 αιώνων των Ράιχ- και η ταυτόχρονη επιβολή του αμερικανικού ΝΑΤΟ θα περιπλέξουν ακόμα περισσότερο την πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης. Σε μεγάλο και δηλωμένο ανταγωνισμό με τη Ρωσία. Χάριν του οποίου οδηγήθηκαν οι πρόθυμοι απάτριδες των Αθηνών σ αυτή την προδοσία.

Η αλήθεια: Οι φιλίες των λαών δεν χτίζονται με παρλαπίπες και ευχολόγια και λόγια του αέρα που θέλει η κουλτούρα της νεοαριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ. Χτίζεται με αίμα και εκτίμηση σε βάθος χρόνων. Όπως η σχέση των Ελλήνων με τους Σέρβους, με τους Αιγύπτιους και τους άλλους λαούς της Μέσης Ανατολής.

Ψέμα δωδέκατο: Λέει η κυβέρνηση; Τσίπρας και Κοτζιάς υπερασπίστηκαν την ελληνική αρχαία ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό.

Η αλήθεια: Πότε ακριβώς ανακάλυψε την αρχαία ιστορία και έμαθε για τον πολιτισμό ο αμόρφωτος κοπανατζής καταληψίας των σχολείων και ο άνθρωπος που θεωρούσε τον Αλέξανδρο σφαγέα των λαών και όσους ασχολούνται με την αρχαία ιστορία εθνικιστές; Μαζί με τον ομοϊδεάτη του και επί χρόνια συνεργάτη του αμφιλεγόμενου υποστηρικτή του ΔΝΤ και της αμερικανικής αντιεθνικής ιστοριογραφίας κ Κοτζιά; Όλων των άλλων εκτός από των Αμερικανών! Που έχουν το μοναδικό δικαίωμα να είναι έθνος!

Ψέμα δέκατο τρίτο: Λέει η κυβέρνηση: Την επιτυχία της συμφωνίας την αποδεικνύουν οι δηλώσεις όλων των ξένων παραγόντων που την επικροτούν.

Η αλήθεια: Οι ξένοι παράγοντες έχουν γραμμένα τα συμφέροντα της Ελλάδας εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Τα δικά τους συμφέροντα κοιτάζουν στην οικονομική και γεωπολιτική εκμετάλλευση των Βαλκανίων. Αδιαφορώντας για την Ελλάδα. Την Ελλάδα πληρώνονται για να την υπερασπίζονται οι κυβερνήτες της. Όταν πληρώνονται από τον ελληνικό λαό.

Ψέμα δέκατο τέταρτο: Λέει η κυβέρνηση: Η συμφωνία είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας και κομπάζει που 27 χρόνια καμιά άλλη δεν έχει κλείσει το θέμα.

Η αλήθεια: Καμιά άλλη κυβέρνηση δεν διανοήθηκε από το 1870 μέχρι χτες να ξεπουλήσει τόσο εύκολα, γρήγορα και στο πόδι ένα εθνικό θέμα όπως αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Καμιά άλλη κυβέρνηση δεν αποτελείτο από ανθρώπους που πίστευαν λιγότερο σε πατρίδα και μάλιστα που λοιδορούσαν όσους πίστευαν σε πατρίδα όπως αυτή η κυβέρνηση. Και καμιά άλλη κυβέρνηση δεν ήταν τόσο πεινασμένη να μείνει στην εξουσία, που να πουλήσει φτηνά την ελληνική Μακεδονία. Μόνο και μόνο για να πληρωθεί από τις «μεγάλες δυνάμεις» σε υποσχέσεις για την παραμονή της στην εξουσία.

Κι αυτή η αλήθεια, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αποδεικνύουν ότι εδώ έχει διαπραχθεί εθνική προδοσία. Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Είτε από ανοησία, είτε από αμάθεια, είτε από δουλικότητα. Έτσι κι αλλιώς, αυτή η κυβέρνηση είναι ο yes man του δυτικού κόσμου. Για μια καρέκλα. Για την οποία υπάρχει και η καρέκλα του δικαστηρίου. Το εδώλιο.

Πηγή: Λίμπεραλ

OI IΔΕΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ‘ΕΚΧΩΡΗΣΑΝ’ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στις ΠΡΕΣΠΕΣ! 

Στις Πρέσπες θα πάει ο Τσίπρας να ‘υπογράψει’ τη συμφωνία με το Ζάεφ. Στις Πρέσπες όμως κάποτε έλαβε χώρα η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1949 που τότε είχε κάποιες… ιδιαίτερες θέσεις για το Σκοπιανό.

ΕΚΤΑΚΤΟ Διάγγελμα Προέδρου ΠΓΔΜ: Ταπεινωτική η συμφωνία για τα Σκόπια! Δεν την δέχομαι!!

 «Η συμφωνία παραβιάζει τη συνταγματική τάξη και το νομικό καθεστώς», είπε χαρακτηριστικά – Επεισοδιακή η συνάντηση του προέδρου των Σκοπίων, Γκιόpγκι Ιβάνοφ, με Ζόραν Ζάεφ και Νικολά Ντιμιτρόφ – Κράτησε μόλις 120 δευτερόλεπτα – Εξόpγισμένος ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ για τη «Βόρεια Μακεδονία»

Ταπεινωτική χαρακτήρισε τη συμφωνία Ελλάδας – Σκοπίων ο Γκιόpγκι Ιβάνοφ, στο διάγγελμά του που είναι σε εξέλιξη. Ο πρόεδρος των Σκοπίων ανακοίνωσε – όπως αναμενόταν- ότι δεν κάνει αποδεκτή τη συμφωνία για το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» καθώς «παραβιάζει τη συνταγματική τάξη και το νομικό καθεστώς».

Επιπλέον, ο Ιβάνοφ τόνισε πως με τη συμφωνία – εκτός από το όνομα- αλλάζει το άρθρο του Συντάγματος που μιλά για μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα.

Επεισοδιακή συνάντηση με Ζάεφ και Ντιμιτρόφ
Ο Ιβανόφ δέχτηκε σήμερα (13.06.2018) στην εξοχική του κατοικία τον πρωθυπουργό της χώρας, Ζόραν Ζάεφ, και τον υπουργό Εξωτερικών, Νικολά Ντιμίτροφ, για να ενημερωθεί για τις εξελίξεις. Και σχεδόν τους… πέταξε έξω με τις κλωτσιές!
Η συνάντηση, όπως μεταδίδει το πρακτορείο mkd, η συνάντηση του Ιβανόφ με Ζάεφ και Ντιμιτρόφ είχε διάρκεια 120 δευτερόλεπτα! Δυο λεπτά δηλαδή!
Μόλις ο πρωθυπουργός της χώρας και ο υπουργός Εξωτερικών μπήκαν στο κτίριο, ο Σκοπιανός πρόεδρος τους ρώτησε αν υπάρχει οριστική συμφωνία με την Ελλάδα για το όνομα της ΠΓΔΜ. Και όταν η απάντησή τους ήταν θετική, τους ενημέρωσε πως δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί η συνάντησή τους!

Η συνάντηση από τη σκοπιά… Ζάεφ και Ντιμιτρόφ
Ο πρόεδρος Ιβανόφ ήταν εκείνος που αποχώρησε από τη συνάντηση ήταν η πρώτη αντίδραση από τη σκοπιανή κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να «διασκεδάσουν» Ζάεφ και Ντιμιτρόφ τις πληροφορίες πως ο Σκοπιανός πρόεδρος… πέταξε με τις κλωτσιές από την εξοχική κατοικία του τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας.
«Ο πρωθυπουργός Ζάεφ και ο υπουργός Εξωτερικών Ντιμιτρόφ έκαναν μια παραγωγική προσπάθεια να παρουσιάσουν και να συζητήσουν το περιεχόμενο της συμφωνίας με την Ελλάδα για το όνομα, αλλά ο πρόεδρος Ιβανόφ διέκοψε και αποχώρησε από τη συνάντηση και αρνήθηκε να συζητήσει τα οφέλη της ιστορικής συμφωνίας για το μέλλον της χώρας» ανέφερε η κυβέρνηση των Σκοπίων σύμφωνα με το makfax.

Έκκληση για ενότητα Ζάεφ και Ντιμιτρόφ κάλεσαν σε ενότητα και ζήτησαν τη στήριξή τους για την ευημερία των πολιτών και την είσοδο της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

«Οι πολίτες έχουν επιτέλους την ευκαιρία να γράψουν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της χώρας και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους εμποδίσει από το να πάρουν τη σωστή απόφαση για το μέλλον της χώρας», καταλήγει η ανακοίνωση της κυβέρνησης!

Πηγή: 

ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ: ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» & ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ» ΓΛΩΣΣΑ & ΕΘΝΟΤΗΤΑ

ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ: ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» & ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ» ΓΛΩΣΣΑ & ΕΘΝΟΤΗΤΑ

Ρεπορτάζ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεών του STAR, στις 11/6/2018, αναφέρει πως όχι μόνο συμφώνησαν Τσίπρας – Zaef στην παράδοση του Ονόματος «Μακεδονία», αλλά και στην αναγνώριση «Μακεδονικής» Γλώσσας και «Μακεδονικής» Εθνότητας, κάτι που εάν επαληθευθεί θα σημαίνει ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

https://youtu.be/iXYreHIJ4iw?t=119

O Mέγιστος των Ελλήνων: Σαν σήμερα το 323 π.Χ. ο Μ. Αλέξανδρος μετέστη στα Ηλύσια Πεδία και έγινε αθάνατος

Στις 10 Ιουνίου του -323 ο Αλέξανδρος έγινε αθάνατος. Ο Μέγιστος των Ελλήνων άλλαξε την Ιστορία της ανθρωπότητας.

Υπό την ηγεσία του οι Έλληνες νικήσαμε στον πρώτο «παγκόσμιο πόλεμο» για λογαριασμό της Ευρώπης. Χωρίς την εκστρατεία των Μακεδόνων, η Ασία θα είχε ενδεχομένως κατακτήσει την Ευρώπη.

Ο Αλέξανδρος, οι Μακεδόνες, οι Έλληνες, δημιουργήσαμε έναν καινούργιο κόσμο, ποτισμένο με τις αξίες που διαμόρφωσαν τον «δυτικό πολιτισμό».

Η γλώσσα τους, η δική μας γλώσσα, έγινε η γλώσσα της Οικουμένης για να εξιστορήσει τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης δημιουργίας.

Δεν είμαστε συγκυριακοί κληρονόμοι της Ιστορίας του Αλέξανδρου, των Μακεδόνων, των Ελλήνων.

Οφείλουμε να είμαστε φύλακες και υπερασπιστές της ιστορικής αλήθειας απέναντι σε όσους θέλουν να την αλλοιώσουν, να την παραχαράξουν και να την υφαρπάξουν.

Και θα είμαστε.

Ιστορικά Στοιχεία
Ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών (20 Ιουλίου 356 π.Χ – 10 Ιουνίου 323 π.Χ.), κοινώς γνωστός ως Αλέξανδρος ο Μέγας ή Μέγας Αλέξανδρος, ήταν βασιλεύς του αρχαίου ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας και μέλος της δυναστείας των Αργεαδών.

Ήταν ο ηγεμόνας της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Περσικής αυτοκρατορίας, Φαραώ της Αιγύπτου, βασιλιάς της Ασίας και βορειοδυτικής Ινδίας, του οποίου οι κατακτήσεις αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο της Ελληνιστικής εποχής των βασιλείων των Διαδόχων και Επιγόνων του.

Γεννήθηκε στην Πέλλα της Μακεδονίας τον Ιούλιο του έτους 356 π.Χ..

Γονείς του ήταν ο βασιλιάς Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας και η πριγκίπισσα Ολυμπιάδα της Ηπείρου.

Ως βασιλιάς της Μακεδονίας, συνέχισε το έργο του πατέρα του, Φιλίππου Β’, και του παππού του, Αμύντα Γ’, ικανών στρατηγών, πολιτικών και διπλωματών, οι οποίοι διαδοχικά αναμόρφωσαν το Μακεδονικό βασίλειο και το εξέλιξαν σε σημαντική δύναμη του ελληνικού κόσμου, και με τη σειρά του ο Αλέξανδρος το διαμόρφωσε σε παγκόσμια υπερδύναμη.

Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους στρατηγούς στην ιστορία, και κατά την περίοδο των 13 ετών της βασιλείας του (336 – 323 π.Χ.) κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου (Μικρά Ασία, Περσία, Αίγυπτο κλπ), φτάνοντας στις παρυφές της Ινδίας, και χωρίς να έχει ηττηθεί σε μάχη που ο ίδιος συμμετείχε.

Οι Αλεξανδρινοί χρόνοι αποτελούν το τέλος της κλασικής αρχαιότητας και την απαρχή της περιόδου της παγκόσμιας ιστορίας γνωστής ως Ελληνιστικής.

Η συνολική επικράτεια της αυτοκρατορίας του, στη μεγαλύτερή της έκταση κατά το 323 π.Χ., υπολογίζεται σε 5.200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και εκτός από το μεγαλύτερο τμήμα της χερσονήσου του Αίμου περιελάμβανε τις περιοχές της Αιγύπτου, μεγάλα τμήματα της Μέσης Ανατολής και κεντρικής Ασίας, και τμήμα της βορειοδυτικής ινδικής υποηπείρου.

Πέθανε στην Βαβυλώνα, στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα Β’ στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ., σε ηλικία ακριβώς 32 ετών και 11 μηνών.

Το σύνολο της επιρροής του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον δάσκαλο του Αριστοτέλη.

Η καταγωγή της οικογένειας του Αλέξανδρου
Η Δυναστεία των Αργεαδών (Αρχαία Ελληνικά: Ἀργεάδαι) ήταν αρχαίος ελληνικός βασιλικός οίκος.

Ήταν η επικρατούσα δυναστεία της Μακεδονίας περίπου από το 700 έως το 310 π.Χ..

Η παράδοσή τους, όπως περιγράφεται σε αρχαιοελληνική ιστοριογραφία, προέρχεται από το Άργος , (παίρνοντας έτσι το όνομα «Αργεάδες»).

Αρχικά οι άρχοντες της ομώνυμης φυλής, στην εποχή του Φιλίππου του Β’ είχαν αυξήσει την επιρροή τους, με αποτέλεσμα να συμπεριλάβουν στην διοίκηση της Μακεδονίας όλες τις βόρειες περιοχές της Μακεδονίας.

Τα πιο εξέχοντα μέλη του οίκου ήταν ο Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας και ο Αλέξανδρος ο Μέγας, υπό την αρχηγία των οποίων το Βασίλειο της Μακεδονίας άρχισε να κατακτά έδαφος στην Ελλάδα, νίκησε την Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών και επεκτάθηκε έως την Αίγυπτο και την Ινδία.

Οι Αργεάδες ισχυρίζονταν πως κατάγονταν από τους Τημενίδες του Άργους, στην Πελοπόννησο, θρυλικός πρόγονος των οποίων ήταν ο Τήμενος, ο τρισέγγονος του Ηρακλή.

Στις ανασκαφές του Παλατιού στην Βεργίνα ο Μανόλης Ανδρόνικος ανακάλυψε στην αίθουσα του «θόλου» (σύμφωνα με ορισμένους λόγιους η αίθουσα του «θόλου» είναι η αίθουσα του θρόνου) μια επιγραφή που σχετίζεται με αυτήν την άποψη.

Αυτό επιβεβαιώνεται από τον Ηρόδοτο, στις Ηροδότου Ιστορίες, όπου αναφέρει ότι τρία αδέρφια από τη καταγωγή του Τημένου, ο Γαυάνης, ο Αέροπος και ο Περδίκκας, έφυγαν από το Άργος για να πάνε στους Ιλλυρίους και μετέπειτα στην Βόρεια Μακεδονία, όπου εκεί υπηρέτησαν τον βασιλιά.

Ο βασιλιάς τους ζήτησε να φύγουν από τη χώρα του, πιστεύοντας σε έναν οιωνό που έλεγε ότι κάτι εξαιρετικό θα συμβεί στον Περδίκκα.

Τα παιδιά πήγαν σε ένα άλλο μέρος της Μακεδονίας, κοντά στον κήπο του Μίδα, πάνω από τον οποίο στέκεται το όρος Βέρμιο.

Εκεί εγκαταστάθηκαν και σταδιακά δημιούργησαν το δικό τους βασίλειο.

Ο Ηρόδοτος αναφέρει επίσης το γεγονός της συμμετοχής του Αλεξάνδρου του Α’ στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 504 π.Χ. ή το 500 π.Χ., όπου υπήρξαν ενστάσεις για τη συμμετοχή του Μακεδόνα βασιλιά από τους παρευρισκόμενους, οι Ελλανοδίκες αφού εξέτασαν την καταγωγή του από τους Αργεάδες επικύρωσαν ότι στην πραγματικότητα οι Μακεδόνες είναι Έλληνες και του επέτρεψαν να διαγωνιστεί.

Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, στην «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», οι Αργεάδες κατάγονταν αρχικά από τους Τημενίδες του Άργους, οι οποίοι εκδίωξαν με τη δύναμη των όπλων τους Πιερίδες από την Πιερία, κατέκτησαν στην Παιονία μια στενή λωρίδα γης κοντά στον Αξιό ποταμό, που εκτεινόταν από την Αρχαία Πέλλα μέχρι τη θάλασσα και πρόσθεσαν τη Μυγδονία, την Εορδαία και την Αλμωπία στις περιοχές τους, αποβάλλοντας τους Ηδωνούς, Εορδούς και τους Αλμωπείς αντίστοιχα.

Κρίτων Βασιλικόπουλος

tribune.gr

Σαράντος Καργάκος: «Τρομερή συμφορά έρχεται εάν η Ελλάδα επιτρέψει στα Σκόπια να κλέψουν το όνομα Μακεδονία»!

 

«ΟΙ ΔΩΡΙΕΙΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ ΟΛΟΥΣ». ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ ΚΡΟΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ. Ο Ιστορικός Σαράντος Ι. Καργάκος για το Σκοπιανό: «Ἀμυκλαῖοι σιγῆ ἀπώλοντο». 

Ἐάν τό Σκοπιανό ζήτημα εἶχε ἀντιμετωπισθεῖ ἀπό τή διεθνῆ κοινωνία μέ τούς κανόνες τῆς ὀρθῆς λογικῆς, ἡ λύση τοῦ ὀνόματος θά εἶχε βρεθεῖ ἀμέσως μετά τήν κατάρρευση τῶν τιτοϊκῶν κατασκευῶν. Στό μάθημα τῆς Λογικῆς, πού διδαχθήκαμε οἱ παλαιότεροι, μάθαμε ὅτι ὑπάρχουν ἔννοιες ΟΛΟΥ καί ΜΕΡΟΥΣ.

Ἡ Ἑλλάς, ὡς κράτος, εἶναι ἔννοια ὅλου πού ἐμπεριέχει καί τήν Μακεδονία ἀλλά ὡς ἔννοια μέρους.

Ἐπί Γιουγκοσλαβίας, τό νῦν κράτος τῶν Σκοπίων ἦταν ἔννοια μέρους πού δέν τό νιώθαμε –καί πολύ κακῶς– σάν κάτι ἔντονα ἐνοχλητικό. Μετά τή διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας, ἡ σκοπιανή κατασκευή, ὡς ἀνεξάρτητο κράτος, ἔκανε τό ὄνομα Μακεδονία ἔννοια ὅλου ἀλλά γιά τόν ἑαυτό της. Ἔτσι, μονοπώλησε τό ὄνομα Μακεδονία, κάτι πού κάνει τή δική μας Μακεδονία στά μάτια τῆς διεθνοῦς γνώμης νά φαίνεται σάν μιά ἑλληνική κατάκτηση καί ὄχι ὡς ἑλληνικό ἔδαφος. Διότι, ἐφόσον τά Σκόπια θά ἔχουν τό μονοπώλιο τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, ἠθικά θά φαίνονται σάν κληρονόμοι ὅλης τῆς Μακεδονίας, δηλαδή ὅλης σχεδόν τῆς Βορείου Ἑλλάδος.

Τό ὄνομα ἀπό μόνο του ἐγκρύπτει τόν ἀλυτρωτισμό.

Συνεπῶς, ἄς ἀφήσουμε τίς ἀερολογίες, ὅτι θά δεσμευθοῦν πώς δέν θά ἔχουν ἀλυτρωτικές τάσεις. Ἀλλά ἄς ποῦμε ὅτι ἔχουν. Αὐτό μᾶς φοβίζει; Εἶναι ἐντροπή γιά τή χώρα μας νά μᾶς τρομάζει μιά τέτοια ἀπειλή ἀπό ἕνα ἑτοιμόρροπο μόρφωμα 2,5 ἑκατομμυρίων κατοίκων. 

Ἄν οἱ Σκοπιανοί ἐκδηλώσουν ἀλυτρωτικές τάσεις, τότε μπορεῖ νά ἐκδηλώσουμε κι ἐμεῖς. Τό Μοναστήρι ἦταν μέχρι τό 1912 τό ἑλληνικό Παρίσι τῆς Βαλκανικῆς.

Κάποιοι δικοί μας μέ βολική συνείδηση διατυπώνουν τή θεωρία περί «καινούργιου ἔθνους». Καί ἀπορῶ: γιατί αὐτή ἡ θεωρία δέν προεκτείνεται μέχρι τή δημιουργία ἑνός καινούργιου ὀνόματος; Γιατί αὐτοί οἱ τάχα νεοφανεῖς γείτονες θέλουν νά μονοπωλοῦν τό πανάρχαιο ὄνομα τῆς Μακεδονίας, πού πάντα θά τούς φέρνει σέ ἀντιπαράθεση – πιθανῶς καί σέ σύγκρουση – μέ τούς Ἕλληνες καί αὔριο μέ τούς Βουλγάρους; Μέ τούς Ἀλβανούς βρίσκονται ἤδη σέ ρήξη.

Καί μιά ἀκόμη ἀπορία: ἀφοῦ ἡ ἀλβανική γλῶσσα ἀναγνωρίστηκε πρόσφατα σάν ἰσότιμη τῆς σλαβικῆς, πού βαφτίστηκε ἀπό αὐτούς σάν μακεδονική, μήπως καί οἱ Ἀλβανοί τοῦ κρατιδίου θά συγκαταλεχθοῦν στούς Μακεδόνες; Καί μιά ἐπιπρόσθετη ἀπορία: ὅταν οἱ Σκοπιανοί μιλοῦν μέ τούς Σέρβους καί τούς λοιπούς Σλάβους, μιλοῦν μακεδονικά; Ἄν ναί, τότε ὅλοι οἱ Σλάβοι –ἄρα καί ὁ Πούτιν– εἶναι…Μακεδόνες; Ὅλα αὐτά τά παράλογα, τά παρά τήν ἱστορία, τήν πληθυσμιακή σύνθεση καί τή νεώτερη γεωγραφική δομή, χάρη στήν εὐφυῆ ὄντως σκοπιανή προπαγάνδα καί τήν ὑπναλέα δική μας πολιτική, θεωρήθηκαν ἀπό τή διεθνῆ κοινότητα λογικά.

Καί ἔτσι, οἱ Σκοπιανοί ἰδιοποιήθηκαν de facto καί de jure τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας, μέ ἐκείνη τήν ἐνδιάμεση συμφωνία μέ τήν δῆθεν προσωρινή ὀνομασία. Δέν μπορῶ νά εἶμαι ἱκανοποιημένος ἀπό τή δική μας διπλωματία. Θυμᾶμαι τό «κάζο» μιᾶς ἐρίτιμης κυρίας πού ἦταν πρόξενος ἤ πρέσβυς στά Σκόπια, πού, γιά νά γίνει πιό φιλική, ἔγινε σκοπιανικώτερη τῶν Σκοπιανῶν. Δέν λείπουν ἀκόμη κάποιες ἄτσαλες ἐνέργειες.

Ἄν ὄντως ὁ κ. ὑπουργός τῶν ἐξωτερικῶν ἐκφράστηκε μέ ἕνα τόσο βαρύ τρόπο κατά τοῦ ἀρχιεπισκόπου, μποροῦμε νά καταλάβουμε τό γιατί τά κάναμε μούσκεμα στόν διπλωματικό μας τομέα. Ἄν ὁ ἐπί κεφαλῆς τῆς ἑλληνικῆς διπλωματίας ἐκφράζεται ὅπως ἐκφράστηκε κατά τοῦ Ἱερωνύμου, τότε «κλαύσατε πικρῶς, διότι ἔρχεται ὁ νεκρός», ὅπως ἔλεγε καί ὁ Μπόστ.

Καί ἔρχομαι στόν εὐφυέστατο κυβερνητικό ἐκπρόσωπο πού, ἔχοντας σπουδάσει τήν τεχνική τῆς ταμπέλλας, ἔσπευσε νά δώσει στό συλλαλητήριο τῆς Θεσσαλονίκης ἀκροδεξιά ἀπόχρωση. Ὥστε, λοιπόν, εἶναι ἀκροδεξιοί οἱ χιλιάδες πολῖτες πού, ὑπό δυσμενεῖς συνθῆκες (κακοκαιρία καί προβοκάτσιες), συμμετεῖχαν στό ἐκπληκτικό σέ ὄγκο συλλαλητήριο;

Καί εἶναι δημοκρατικοί οἱ οὐδέποτε συλλαμβανόμενοι λιθοβολιστές, βομβιστές καί σημαιοκάφτες;

Ἄν ὑπῆρχε ἐθνικό φιλότιμο, ἔπρεπε ὅλοι σύσσσωμοι νά ἀπαιτήσουμε τήν ἐκδίωξη τοῦ ἀνεκδιήγητου σκοπιανόφρονα Νίμιτς πού, πέρα ἀπό τά τωρινά ἀτοπήματά του, εἶχε πρό ἐτῶν ὀνομάσει τόν Ἀλέξανδρο σφαγέα τῶν λαῶν, λές καί ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν συμπατριώτης του...! Αὐτή ἡ δική μας παθητικότητα φέρνει στή μνήμη μου τό ἐπιφώνημα ἀπογοητεύσεως τοῦ μεγάλου τοῦ Γένους δασκάλου Βενιαμίν τοῦ Λεσβίου:

«Ὤ, πόσο νήπιοι καί ψοφοδεεῖς εἴμεθα.»

Καί κάτι τελευταῖο γιά τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο: τόν ἀκροδεξιό δέν τόν γεννᾶ ἡ μάνα του, τόν γεννᾶ ἡ ἀναπηρία ἤ ὁ σαλτιμπαγκισμός τῶν δῆθεν δημοκρατικῶν κυβερνήσεων. Ἄν δέν τοῦ ἀρέσει ὁ λαός, τότε ἄς ἀλλάξει τόν λαό, κατά τήν εἰρωνική σύσταση τοῦ Μπρέχτ. Ὅσο γιά τόν ἀρχιεπίσκοπο, πού τόσο συχνά χαμηλώνει τά φτερά γιά νά μή δυσαρεστήσει τόν πρωθυπουργό, ἄς θυμηθεῖ πόσες φορές μέ εἶχε καλέσει ὡς μητροπολίτης νά μιλήσω γιά τό Σκοπιανό στή Θήβα καί στή Λειβαδιά ἀλλά καί τίς πιέσεις πού δέχθηκε καί στίς ὁποῖες ὑπέκυψε γιά νά μήν εἶμαι ὁμιλητής σέ μιά ἀνοιχτή συγκέντρωση στή Λειβαδιά.

Βέβαια, ὅπως ἔλεγε ὁ στρατηγός Ντέ Γκώλ, τά γηρατειά εἶναι ναυάγιο. Γιά μένα, πάντως, ὄχι. Ταῦτα ἔλεγα καί πρίν, ταῦτα λαλῶ καί νῦν.

Τό ὅτι χρειάζεται προσοχή στίς λαοσυνάξεις, εἶναι ἀναμφισβήτητο. Μπορεῖ ἀπό αὐτές νά προκύψει ἕνας δημεγέρτης πού νά ὁδηγήσει τή χώρα στήν καταστροφή. Ἀλλά ὁ κ. Τσίπρας ἀπό ποῦ βγῆκε; Δέν εἶναι γέννημα λαοσυνάξεων; Καί ἐκεῖνο τό «φωνή λαοῦ» θά πεταχτεῖ στά σκουπίδια;

Πρό ἐτῶν στήν «Ἑστία» εἶχα γράψει τήν ἀρχαία φράση: «Ἀμυκλαῖοι σιγῆ ἀπώλοντο». Εἶχα ὑποσχεθεῖ νά τήν ἐξηγήσω. Κατά μία παράδοση, οἱ κάτοικοι τῶν Ἀμυκλῶν εἶχαν λάβει ὅλα τά ἀναγκαῖα μέτρα γιά τήν προάσπιση τῆς πόλης τους, ὅταν οἱ Δωριεῖς κατέλαβαν τήν Σπάρτη καί τήν Λακωνία. Νύκτα καί ἡμέρα ἦσαν ὑπό τά ὅπλα. Οἱ Δωριεῖς τῆς Σπάρτης τούς ἄφησαν ἐπί πολύ ἀνενόχλητους. Ἔτσι, οἱ Ἀμυκλαῖοι χαλάρωσαν σταδιακά καί, ἀκολούθως, ὁλικά τήν ἀμυντική τους ἐπαγρύπνηση.

Καί κάποιο βράδυ, οἱ Δωριεῖς τῆς γειτονικῆς Σπάρτης μπῆκαν στήν πόλη τους ἀμαχητί καί τούς κατέσφαξαν. Τό πάθημα τῶν Ἀμυκλαίων ἔγινε παροιμιακό. Μήπως κάποιοι τέτοιο πάθημα μᾶς ἑτοιμάζουν καί στόν παρόντα καιρό;

τοῦ Σαράντου Ι. Καργάκου