Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΥΒΡΙΔΙΚΟ ΠΛΟΙΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ..




Το πρώτο υβριδικό πλοίο στον κόσμον που κινείται από πετρελαιομηχανή και ηλεκτροκινητήρα με μπαταρίες έκανε την εμφάνισή του στη Βόρεια Θάλασσα.


Πρόκειται για το πλοίο Viking Lady της νορβηγικής εταιρείας Eidesvik Offshore, που ναυπηγήθηκε το 2009 και το οποίο μεταφέρει προσωπικό και προμήθειες υπεράκτιες εξέδρες εξόρυξης πετρελαίου.

Το πλοίο φέρει ελληνική σφραγίδα καθώς σχεδιάστηκε από το τμήμα “Έρευνας και Καινοτομίας” του νορβηγικού νηογνώμονα (DNV) στην Ελλάδα, σε συνεργασία με το αντίστοιχο τμήμα στη Νορβηγία και την εταιρεία Wartsila.

«Η καινοτομία μας μπορεί να εφαρμοσθεί είτε σε καινούργια είτε σε ήδη υπάρχοντα σκάφη, τα οποία βασίζονται σε ηλεκτρική πρόωση. Κεντρικό ρόλο έχει μία μπαταρία που εγκαθίσταται στο καράβι, ώστε να αποθηκεύεται σε αυτήν η περίσσεια της ηλεκτρικής ισχύος από τις γεννήτριες του πλοίου. Έτσι, τη στιγμή που το πλοίο θα χρειασθεί μεγάλη ισχύ (π.χ. κάνοντας ελιγμούς στο λιμάνι), ένα μέρος της θα προέλθει από την μπαταρία και όχι από τις γεννήτριες, οι οποίες για να την εξασφαλίσουν θα έπρεπε να καταναλώσουν ακόμη περισσότερα καύσιμα», λέει στην «Καθημερινή» ο κ. Νικόλαος Κακαλής, διευθυντής του τμήματος.

Μάλιστα, οι ειδικοί θεωρούν το σύστημα ιδανικό για τα πλοία που εκτελούν ακτοπλοϊκά δρομολόγια στο Αιγαίο και το Ιόνιο και τα οποία “πιάνουν” συχνά λιμάνια και πρέπει να κάνουν ελιγμούς. Θα μπορούσε επίσης να αξιοποιηθεί για τη λειτουργία γερανών σε φορτηγά πλοία, αλλά και σε πλοία μεταφοράς αυτοκινήτων.

Στον ένα χρόνο της λειτουργίας του πλοίου με το υβριδικό σύστημα έχει επιτευχθεί εξοικονόμηση καυσίμου σχεδόν 15% και μείωση των εκπομπών ρύπων κατά το ένα τέταρτο.

Το μεγάλο στοίχημα ήταν η συνεργασία της μπαταρίας, η οποία φορτίζεται από τις γεννήτριες του πλοίου, με τα υπόλοιπα ηλεκτρικά συστήματα και η δυνατότητά της να συμβάλλει στη σταθερότητα του πλοίου κατά την προσέγγισή του στις εξέδρες ακόμα και υπό τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στη Βόρεια Θάλασσα.

Διαπιστώθηκε ότι η μπαταρία πρόσφερε καλύτερη δυνατότητα απότομης αυξομείωσης της ισχύος ώστε το πλοίο να διατηρείται σταθερό στη θέση του κοντά στην προβλήτα.

Αυτή η ευελιξία συμβάλλει επίσης στη μείωση της ηχορρύπανσης στα λιμάνια, αλλά και των τοπικών ρύπων και καπνού από τα φουγάρα.

Σημειώνεται ότι έλληνες επιστήμονες του DNV συμμετέχουν σε ένα διεθνές πρότζεκτ που κατάφερε να σχεδιάσει μια νέα «γενιά» φορτηγών πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), τα οποία είναι πιο αποδοτικά ενεργειακά και «φιλικότερα» στο περιβάλλον. Μάλιστα, ένα τέτοιο φορτηγό πλοίο όχι μόνο θα καταναλώνει 8% λιγότερα καύσιμα για την κίνησή του, αλλά και θα μπορεί επίσης να μεταφέρει 5% περισσότερο φορτίο.

econews

Πως διέγραψε το χρέος της Ελλάδας ο Μεταξάς και δικαιώθηκε από το Διεθνὲς δικαστήριο.



Η ιστορία έχει ως εξής : το 1936, η Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα «Societe Commerciale de Belgique».
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!
Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση ανέφερε : «Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο». (Αμ δε!!! ) (Yearbook of the International Law Commission, 1980, v.l., σελ.25).
Το επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, όπου τόνισε τα αυτονόητα :
«Ενίοτε, μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, υπερτερεί έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό θέτει σε κίνδυνο την λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι' έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας  (σας θυμίζει κάτι;)Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους»!
Με αυτά τα επιχειρήματα λοιπόν, το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα,δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο αείμνηστος πρόεδρος της, Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρα του, αντί να την υποδουλώσει στο Δ.Ν.Τ.!
Χωρίς άλλα λόγια, και ο νοών νοήτω ....